Aminoglikozitler, esas olarak aerobik gram negatif basil enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılan bir antibiyotik sınıfıdır, ancak Staphylococci ve Mycobacterium tuberculosis gibi diğer bakterilere karşı da etkilidirler. Genellikle diğer antibiyotiklerle birlikte kullanılırlar.
Aminoglikozitlerin bakteriler içindeki protein sentezini inhibe ederek çalıştığı düşünülmektedir. Daha yüksek aminoglikozid konsantrasyonları mevcut olduğunda bakteri öldürme oranları artar; bununla birlikte, güvenli ve toksik bir doz arasındaki sınır dardır ve günlük dozlama güvenlik penceresini arttırmasına rağmen, genellikle izleme gereklidir. Böbrek fonksiyon bozukluğu ve işitme kaybı , aminoglikozitlerin en yaygın yan etkileridir. Aminoglikozitler, daha az toksik olan diğer antibiyotikler kontrendike veya etkisiz olduğunda kullanılma eğilimindedir.
Aminoglikozitler ağızdan verildiğinde iyi emilmezler, bu nedenle sağlık personeli tarafından enjeksiyonla verilmelidir.
Aminoglikozit grubu antibiyotikler
Bu gruptaki antibiyotikler çeşitli streptomyces ve micromonospora türü mikroorganizmalardan elde edilen doğal veya yarı-sentetik bileşiklerdir.
Doğal aminoglikozit antibiyotikler
- Streptomisin
- Kanamisin
- Gentamisin
- Sisomisin
- Tobramisin
- Apramisin
- Lividomisin
- Spektinomisin
- Fortimisin (Astromisin)
- Ribostamisin
- Neomisin (Framisetin)
- Verdamisin
- Higromisin
- Butirosin
Yarı sentetik aminoglikozit antibiyotikler
- Amikasin
- Netilmisin
- Dibekasin
- Arbekasin
- Paromomisin
- İsepamisin
- Bekanamisin
- Puromisin
- Stretozosin
