İmmünoterapide kullanılan monoklonal antikorlar, bir hücre klonundan yapay olarak üretilir, bu nedenle tek tip immünoglobulinden oluşur. Spesifik antijenlere yöneliktirler ve bir kompleks oluşturmak için antijenlere bağlanırlar. Kompleks, fagositler tarafından tanınabilir ve yok edilebilir veya diğer teşhis amaçları için kullanılabilir.
Doğal antikorlar, antijenlere yanıt olarak B lenfositleri tarafından yapılan proteinlerdir. Her B hücresi yalnızca bir tür antikor üretir. Terapötik amaçlar için önemli miktarda belirli bir antikora ihtiyaç vardır. Bunlar, monoklonal antikorlar olarak adlandırılan bir tür antikor veren bir kültürden elde edilir.
CD52 antijenleri lenfositlerde bulunur. CD52 monoklonal antikorları, CD52 antijenlerine bağlanır ve kompleman ve antikora bağlı hücre aracılı sitotoksisite meydana getirir. CD52 monoklonal antikorları, B hücreli kronik lenfositik lösemi, multipl skleroz tedavisi için kullanılır. Graft versus host hastalığında kullanımı ile ilgili çalışmalar devam etmektedir.
Alemtuzumab, yukarıda adı geçen hastalıkların tedavisinde kullanılan CD52 monoklonal antikorudur.
Alemtuzumab, alkilleyici ajanlarla tedavi edilen ve fludarabin tedavisi başarısız olan kişilerde B hücreli kronik lenfositik löseminin tedavisinde kullanılır. Antikora bağımlı hücre aracılı sitotoksisitenin (ADCC) aktivasyonu yoluyla çalıştığı düşünülen konjuge olmayan bir antikordur.
Alemtuzumab, multipl sklerozun relapsing remitting formu için kullanılır. Genellikle sadece en az iki MS ilacına yeterince yanıt vermeyen kişilerde önerilir.
