BCR-ABL tirozin kinaz inhibitörleri, kronik miyeloid löseminin birinci basamak tedavisinde kullanılan ilaçlardır. Kronik miyeloid lösemi vakalarının % 90’ından fazlası, Philadelphia kromozomu adı verilen bir oluşumla sonuçlanan kromozomal anormallikten kaynaklanır. Philadelphia kromozomu oluşturulduğunda translokasyon sırasında, BCR-ABL geni adı verilen bir füzyon geni oluşur. BCR-ABL geni, BCR-ABL tirozin kinazı kodlar. BCR-ABL tirozin kinaz inhibitörleri, kronik miyeloid löseminin patogenezinde önemli olan BCR-ABL tirozin kinaz enzimini inhibe ederek etkili olur.
İlk BCR-ABL tirozin kinaz inhibitörü olan, İmatinib 2001 yılında FDA tarafından onaylanarak kullanıma sunulmuştur. İmatinib, birinci nesil tirozin kinaz inhibitörleri olarak adlandırılır. Bu tarihten önce kronik miyeloid löseminin seyrinin değiştirecek bir ilaç mevcut değildi. Sadece busulfan , hidroksiüre veya interferon-alfa (rIFN-a) gibi sitotoksik ilaçlar kullanılırdı. Bu yüzden BCR-ABL tirozin kinaz inhibitörleri, kronik miyeloid lösemi tedavisinde devrim olarak nitelendirilmektedir.
Bazı durumlarda İmatinib’e direnç gelişebilir. Bu durumda, ilaç dozu arttırılabilir ve ikinci nesil tirozin kinaz inhibitörlerine geçilebilir. İkinci nesil ilaçların imatinibe göre daha az direnç ve intoleransa sahip olduğu düşünülmektedir. İkinci nesil ilaçlar, nilotinib, dasatinib, bosutinib, bafetinib ve ponatinib’dir.
