Telomeraz inhibitörü Imetelstat, myelofibrozisli hastalarda iyileşmiş genel sağkalım, dalak boyutunda ve semptomlarda iyileşme gösterdi.
Telomeraz inhibitörü imetelstat’ın yüksek dozları, Janus kinaz (JAK) inhibitörleri ile (R / R) tedavisinden sonra nükseden veya tedaviye yanıt vermeyen primer myelofibrozis hastalarında genel sağkalımı, dalak yanıtını ve semptom yanıtını iyileştirdi. Bu bilgiler, 2020 ASH Yıllık Toplantısında sunulan faz 2 IMbark çalışmasının bir analiz sonucunda bildirilmiştir.(MYF2001; NCT02426086).
IMbark çalışmasında, randomize, tek kör, 2 doz intravenöz imetelstatın etkinliğini değerlendirilmektedir. Her ikisi de 3 haftada bir uygulanan 4.7 mg/kg ve 9.4 mg/kg ile karşılaştırıldığında, yüksek doz kolunda semptom yanıtında ve genel sağkalımda iyileşmede doza bağlı klinik faydalar bulundu.
Mount Sinai Tıp Fakültesi’nde doçent olan John Mascarenhas, “JAK inhibitörünün başarısız olduğu hasta popülasyonunda imetelstat ile yüksek doz tedavinin, genel sağkalım, semptom yanıtı, dalak yanıtı, progresyonsuz sağkalım, klinik iyileşme, transfüzyon bağımsızlığı, kemik iliği fibrozunda azalma ve mutasyona neden olma fraksiyonunda azalma gibi hangi klinik faydaya bakılırsa bakılsın, hepsinde üstünlük olduğunu bildirdi.”
Yüksek doz kolundaki sağkalımdaki doza bağlı iyileşme, yakından eşleşen gerçek dünya kontrolleri ile IMbark’ın analizleriyle daha da desteklenmiştir (Kuykendall ve diğerleri EHA 2019 # PS1456).
Dalak yanıtı ve semptom yanıt oranlarının ortak birincil sonlanım noktaları olan 24. Haftada, dalak hacminde %35’ten fazla azalma ve toplam semptom skorunda %50’den fazla azalma ölçüldü. Ortalama sağkalım analizi Nisan 2020’de bir veritabanına göre yapıldı ve medyan takip süresi 41.7 aydı (aralık 0.2, 49.2). Kemik iliği fibrozu merkezi patolog tarafından değerlendirildi.
Kayıtlı 107 hastanın tümü (9.4 mg/kg kolunda 59, 4.7 mg/kg kolunda 48) ITT analizine dahil edilmiştir.
Şubat 2020 itibarıyla ortalama sağkalım 9,4 mg/kg kolunda 28,1 ay (% 95 CI 22,8-31,6) ve 4,7 mg/kg kolunda 19,9 ay (% 95 CI 17,1-33,9) idi. 24 ayda hastaların % 57.9’u yüksek doz kolunda yaşarken, düşük doz kolunda oran % 42 idi.
John Mascarenhas’a göre, daha düşük ölüm riskinin, yüksek doz kolunda iyileştirilmiş kemik iliği fibrozu ile önemli ölçüde ilişkilidir. Kemik iliği fibrozunda en az bir dereceli azalma, ölüm için risk oranında anlamlı bir değişiklikle ilişkilendirildi.
Semptom yanıtı elde eden hastalar, semptom yanıtı almayan veya değerlendirmesi olmayan hastalara kıyasla daha uzun ortalama sağkalım eğilimi sergilediler (HR = 0.79,% 95 CI 0.41-1.51). Yüksek doz kolundaki hastaların %32’inde, düşük doz kolundaki hastaların %6,3 ile karşılaştırıldığında, toplam semptom skorunda %50 veya daha fazla azalma olmuştur.
24. haftada dalak tepkisine ulaşan hastalarda benzer bir eğilim görüldü (HR = 0.46,% 95 CI 0.11-1.92). Mascarenhas, “Kilogram başına 9,4 miligramlık kolda imetelstat tedavisi ile dalak hacminde %10 veya daha fazla azalma olan hastalara bakarsanız, hastaların yarısı bunu elde ederken, düşük doz kolunda bu oran %19” dedi.
Bununla birlikte, bu veriler, bu hasta popülasyonunda ortalama sağkalımda doza bağlı iyileşme göstersede, açık olması beklenen Faz 3 IMpact çalışmasına (IMpactMF, NCT04576156) olan ihtiyaç ve buradan ortaya çıkacak sonuçlar büyük önem taşımaktadır.
JAK inhibitörü tedavisinden sonra nükseden veya tedaviye refrakter olan hastalar, 13 ila 16 ay arasında değişen kötü bir genel sağkalıma sahiptir. Bu çalışmadan ortaya çıkan sonuçlarla iyileşen genel sağkalım süreleri umut verici görünmektedir.
